V Harfi ile Başlayan Atasözleri ve Anlamları

V harfi ile başlayan atasözleri ve anlamlarına dair her şeyi bu sayfada bulabilirsiniz.  Atasözleri örnekleri, Türkçe atasözleri, en güzel atasözleri.

V Harfi ile Başlayan Atasözleri Örnekleri ve Anlamları

Vakit nakittir.

Zaman para gibi değerlidir. İşe yaratılmadan geçirilen her saat, bir daha ele geçmemek üzere yitirilen bir hazinedir. Para kazanmanın, daha değerli varlıklar elde etmenin en önemli öğesi de zamandır. Bundan dolayı küçük bir zaman parçası bile boş geçirilmemeli, gereği gibi değerlendirilmelidir.

Vakitsiz öten horozun başını keserler.

Her söz vaktinde ve yerinde söylenmelidir. Bir sözün, zamanı gelmeden söylenmesi, büyük zararlara yol açabilir. Bunun için, uygun olmayan zamanda aklına geleni söyleyen kişi cezalandırılır. Nasıl ki vakitsiz öten horoz, uğursuz sayılarak kesilir.

Vardı bağım malım, gelirdi kardeşlerim; tükendi yağım balım, gelmiyor kardeşlerim.

Varlıklı kişinin eşi, dostu çok olur. Züğürtleşenin yanına kimse uğramaz.

Vardığın yer körse gözünü kapa.

Kişi, çevresindekilerle geçinebilmek için bir dereceye kadar onlara uymak zorundadır.

Var eli titremez.

Varlıklı kimse, uzun boylu düşünmeden hayırlı işlere yardım eder.

Var evi kerem evi, yok evi verem evi.

Varlıklı ailenin durumu, konuk ağırlamaya, gereken yerlere yardım etmeye, armağanlar vermeye elverişlidir. Yoksul ailenin evinde, sıkıntı ve dertten başka bir şey bulunmaz.

Varını veren utanmamış.

Kendisinden bir şey istenen kimse, elinde ne varsa onu verir. Bunun, az olmasından ya da düşük nitelikte bulunmasından utanç duymamalıdır.

Varışına gelişim, tarhana aşına bulgur aşım.

Siz başkasına ne kadar yakınlık gösterir, ne kadar değer verirseniz, o da size bu ölçüde yakınlık gösterir, değer verir.

Varsa pulun herkes kulun; yoksa pulun, dardır yolun.

Zengin olana, herkes kul kurban olur, hizmet eder. Yoksula, kimse yüz vermez. Dahası, bunların adı deliye çıkar.

Varsa hüneri, var her yerde yerin; yoksa hünerin, var her yerde yerin.

Hünerli kişinin toplum içinde her zaman iyi bir yeri vardır. Hünersiz kişi de nereye gitse işe yaramadığına, niçin bir iş yapamadığına üzülür.

Var varlatır, yok söyletir.

Varlık, kişiye yüksekten atma ve varlığını artırma gücü verir. Yokluk ise ancak sızlanmaya, yakınmaya yol açar.

Vasiyet ölüm getirmez.

Üzülecek bir durum ortaya çıkarsa ne yapılacağını şimdiden kararlaştırmaktan kimi kişiler ürkekler, kaçınırlar. Üzülecek durumu düşünmek istemezler. Oysa böyle şeyleri düşünmek, gereken önlemleri almak, üzücü durumun gelmesine yol açmaz.

Ver elindeki sapı, git dolan kapı kapı.

Elinde ne varsa şuna buna dağıtan kişi, bir süre sonra bunları başkalarından istemek zorunda kalır.

Veren eli herkes öper.

Yardımını esirgemeyen, eli açık olan kimseye herkes saygı gösterir.

Veren eli kimse kesmez.

Yardımını esirgemeyen, eli açık olan kimsenin iyiliklerine engel olmayı, kendisine kötülük yapmayı kimse istemez.

Verip pişman olmaktan, vermeyip düşman olmak yeğdir.

Sizden bir şey isteyen kimseye istediğini verirseniz, çok kez geri alamama durumu belirir. O zaman, verdiğinize pişman olursunuz. Vermezseniz, isteyen kimse size kırılır. Öyle ise vermeli mi, vermemeli mi? Vermemeli. Çünkü, her iki durumda da o kimse ile bozuşacaksınız. hiç olmazsa paranız, malınız elinizden çıkmamış. Hiç olmazsa paranız, malınız elinizden çıkmamış olur.

Verirsen doyur, vurursan duyur.

Yaptığınız iş, amacın gerçekleşmesini sağlayacak nitelikte olmalıdır: Bir yardımda mı bulunacaksınız? Gerektiği ölçüde yapınız ki işe yarasın. Biriyle dövüşüyor musunuz? Etkili biçimde vurunuz ki yenesiniz.

Verirsen veresiye, batarsın karasuya.

Veresiye bir şey verme. Çünkü alanların borçlarını ödememeleri yüzünden batabilirsin.

Vermeyince Mabut, ne yapsın Mahmut?

Tanrı, geniş bir yaşama ya da yetenek kısmet etmemişse kulun elinden ne gelir?

Ver yiğidi yiğide, Mevla rızkını yetire.

İki gencin evlenmesini kolaylaştırınız. Tanrı rızklarını verir.

Vuran mı yiğit, vur diyen mi? –Vur diyen

Eylemde bununla, buyruk kuludur. Asıl sorumluluğu onu eyleme geçiren yüklenmiştir.

Vurmak da yiğitlik, kaçmak da.

Bir çatışmada üstünlük sağlamak için olanca gücünü kullanmak, övülecek bir şeydir. Yenilme tehlikesi belirince, telefat vermemek için uzaklaşmak da beğenilecek bir tutumdur.