Çocuklarda ayrılma korkusu, 6 aydan itibaren görülmeye başlanabiliyor. Sürekli ebeveynleri ile birlikte vakit geçiren çocuklarda ayrılma korkusu daha sık görülmekle birlikte, ebeveynlerini nadir gören çocuklarda da ayrılma korkusu gelişebiliyor.
Ayrılma Korkusu Bebeklikte Başlayabilir
Bebekler, etrafını tanımaya ve çevresindeki insanlarla bağ kurmaya başladıkları andan itibaren ayrılık korkusu yaşamaya da başlayabiliyor. Bazı bebeklerde 6-12 aylık dönemde ebeveynlerinden ayrılma korkusu görülmeye başladığı gibi, bazı çocuklarda bu sorun daha geç ortaya çıkabiliyor. Bebekler, ayrılma korkusu ile karşılaştıklarında, ağlayarak, yemek yemeyi ve uyumayı reddederek tepki verebiliyor. Daha büyük çocuklarda ise bu durum ağlama ve öfke krizlerine ya da kendine zarar verme eğilimine yol açabiliyor.
Çocukların Ayrılma Korkusu Nasıl Geçer?
2-3 yaşından itibaren, çocuklar ebeveynlerinden zaman zaman ayrı kalmaya alışmış olmalıdır. Ebeveynlerinden biriyle ya da her ikisiyle sürekli vakit geçiren çocuklar, ebeveynlerinden ayrı kaldıklarında ne yapacaklarını bilemezler. Bu belirsizlik, çocuklarda ciddi bir korkuya yol açtığı gibi, terk edildikleri düşüncesi de yaratabilir. Dolayısıyla, çocukların bebeklik döneminden itibaren, zaman zaman ebeveynlerinden ayrı kalmaya alıştırılması gereklidir.
Ebeveynler Taviz Vermemeli
Çocukların ağlaması, ebeveynlere küsmesi ya da olumsuz davranışlar geliştirmesi nedeniyle, ebeveynlerin gidecekleri yere gitmekten vazgeçmeleri çocukların tutumunu güçlendirebilir. Bu nedenle, ebeveynlerin kararlı olması oldukça önemlidir. Ağladığında ya da öfkeli davrandığında, ebeveyninin gitmediği gören çocuk, her ayrı kalma tehlikesinde, bu davranışları daha sert bir şekilde ortaya koyabilir. Bu nedenle ebeveynlerin taviz vermemesi oldukça önemlidir.
Çocuklar, Ebeveynleri Dışındaki İnsanlara Karşı Ayrılma Korkusu Geliştirebilir
Çocuklar, ebeveynleri dışındaki bir kişiye karşı da ayrılma korkusu yaşayabilir. Çocuğun bakımıyla ilgilenen aile içinden ya da aile dışından birine karşı da ayrılma korkusu geliştirdiği görülebilir. Bu durum çocuklarda daha nadir görülmekle birlikte, bebeklerde daha sık görülür. Bebeğin bakımıyla daha sık ilgilenen kişiler, bebek tarafından koruyucu olarak kodlanabilir. Bu durum, bebeğin başkasının kucağına gittiğinde ya da o kişiden ayrı kaldığında tepki göstermesine yol açabilir.
Bebeklerin ve çocukların, ebeveynlerine ya da etraflarındaki başka bir kişiye karşı aşırı bağlılık hissetmesi son derece normaldir. Ancak ebeveynlerin tutarlı davranışlarla bu durumu önlemeleri şarttır. Ayrılık korkusu görmezden gelinen ve ebeveynlerinden ayrı kalmaya alıştırılmayan çocuk, sosyal ve akademik yaşamında ciddi sorunlarla karşılaşabilir.
