Erken çocukluk ya da çocukluk döneminde, bir davranış problemi olarak ortaya çıkan tikler, ruhsal nedenler dolayısıyla meydana geliyor. Genellikle iç çatışmanın bir sonucu olan tikler, sürekli taklit etme nedeniyle de oluşabiliyor.
Motor ya da vokal kasların, istem dışı kasılmasıyla oluşan tikler; tekrarlayan, ritmik olmayan, aralıklı ve ani hareketlerdir. Göz kırpma, baş sallama, omuz silkme ya da farklı sesler çıkarma çocuklarda en sık görülen tik türleri olduğu gibi, tikler kompleks hareketlerden de oluşabilir.
Genellikle yüz ve boyun kaslarında görülen tikler, hareketlerin istemsiz olarak tekrarlanmasıyla meydana gelir. Erken çocukluk ve çocukluk döneminde, içsel çalışma ve gerilimin bir sonucu olarak oluşabilen tikler, alışkanlık haline gelen taklit etme davranışı ile de oluşabilir.
Korku ya da Gerginlik Tiklere Neden Olabiliyor
Çocuklarda korku, kaygı ya da gerginlik gibi ruhsal durumlar sonucunda oluşabilen tikler, çocuğun yakın çevresine vermek istediği mesaj ya da tepkiyle ilişkilidir. Çocuğun bulunduğu çevre, tartışmanın ya da şiddetin yer aldığı, korku ve güvensizliğin hakim olduğu bir alansa, çocuk ani korku, coşku ya da acı durumlarında tikleri bir koruma mekanizması olarak kullanabilir.
Çocuk, Tikleri Tepki ya da Mesaj Olarak Kullanabilir
Çocuğun kardeşleri ya da başka çocuklarla kıyaslanması, potansiyelinin üzerinde başarı sergilemesi, yeterli ilgi görememesi ya da aşağılanması, tiklerin ortaya çıkmasında önemli bir etkendir.
Çocukta tik görülmeye başlandığında, bu duruma neden olan faktörlerin araştırılması ve olumsuz uyarıcıların ortadan kaldırılması gereklidir. Psikoterapi, oyun terapisi ya da grup terapisi ile çocuklarda görülen tiklerin önüne geçilebileceği gibi, bu süreçte başta ebeveynler olmak üzere, çocuğun yakın çevresinden gördüğü tepkinin de olumlu yönde değişmesi büyük önem taşır.
Çocuğa güven verilmesi, olumsuz olarak nitelendirilen davranışları nedeniyle cezalandırılmaması, etkili bir iletişimin kurulması ve çocuğun kendini değerli hissetmesi, tiklerin önüne geçmede olduka önemlidir.