İp gibi dizilmiş sıra ile,
Renk, renk ayrılmış ama nafile,
Tozlanmış, yıllarca bakılmamış sayfalarıyla,
Eski bir kütüphane.
Kitaplar ağlar olmuş senlerce,
Tabiki içindeki hecelerde,
El sürülmemiş gündüz ve gecelerce,
Eski bir kütüphane.
Kütüphaneden aldığım bir kitap,
Tozunu sildim, elmas gibi ışıldayan sayfalar,
Bir kaç cümle okuduğum yapraklar,
Önsözünde bir cümle,
“Kitap ruhun gıdasıdır” diye
Kitap okuyun sizlerde,
Sevdiğinize en güzel hediye.
Vedat OKKAR
