Güvercin yürürken, başı öne arkaya doğru sallanır. Bunu yapmayan güvercin, etrafını her zaman bulanık görür. Başını geri çektiği an çevresindeki nesneleri net olarak gören güvercin, başını öne ittiği an her şeyi bulanık görmeye başlar. Bu biçimde yürümesi, çevresini sürekli bulanık görmek yerine, yarı zamanlı olarak çok iyi görmesini sağlar.