Tam otların sarardığı zamanlar…
Yere yüzükoyun uzanıyorum.
Toprakta bir telaş, bir telaş…
Karıncalar öteden beri dostum.
Ellerime hamamböcekleri konuyor,
Ne şeker şey onlar.
Uç böcek, uç böcek diyorum,
Uçuyorlar…
Pan’ın teneffüsü bile
Ilık okşamakta yüzü.
Devedikenleri, çalılık vesaire,
Bir âlem bu toprakların üstü…
Behçet Necatigil
