Güneşli, güzel bir gündü. Küçük Kirpi, kestane ağacının altında mışıl mışıl uyuyordu. Ansızın sırtına, Pat! diye bir şey düştü. Küçük Kirpi telaşla uyandı. Ne olduğunu anlayamadı. Sağına baktı, bir şey göremedi. Soluna baktı, yine bir şey göremedi. Ne kadar da derin uyuyordum dedi kendi kendine. Biraz yürümek istedi ama sırtında bir ağırlık vardı. Belki de büyüyorum, dikenlerim ağırlaşıyordur diye düşündü. O sırada kulağına bir ses geldi: Merhaba! Küçük Kirpi çevresine bakındı, ama sesin kimden geldiğini bir türlü anlayamadı. Hey, beni duyuyor musun?
Kirpi İle Kestane
16 Şubat 2013
