Isaac Newton, 1678’de yazdığı Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (Doğa Felsefesinin Mathematik Prensipleri) adlı kitabında meşhur kanunlarını yayınlamıştır.
1.Kanun: Bir cisme uygulanan hiçbir kuvvet yoksa veya cisme uygulanan kuvvetlerin bileşkesi sıfır ise, cisim duruyorsa hareketsiz kalır ya da cismin bir hızı varsa yine bu hız ile hareketine devam eder.
2. Kanun: Cisimlerin hareketini ve hızını değiştiren etki kuvvettir. Hızın değişmesi cisme ivme kazandırır, ivmenin değişmesi cismin kütlesine ve uygulanan kuvvete bağlıdır. Bir cisme uygulanan kuvvetin, cisme kazandırdığı ivmeye oranı sabittir. Bu sabit değere cismin kütlesi denir.
3. Kanun: Doğada, her etkiye karşılık eşit büyüklükte zıt yönde bir tepki kuvveti vardır.
Kuvvet: Duran bir cismi hareket ettirebilen, hareket etmekte olan bir cismi durdurabilen ya da cismin hareketinin yönünü değiştirebilen, onu döndürebilen, cismin şeklini değiştirebilen etkidir. Bu etkiler tek tek olabileceği gibi birlikte de ortaya çıkabilirler.
Hız: Bir cismin birim zamanda aldığı yola hız denir. Doğrusal yörüngede hareket eden bir cismin, herhangi bir andaki hızına ani hız denir. Toplam yer değiştirmesinin bu yer değiştirme süresine oranı ise ortalama hızı verir. Hız, vektörel bir büyüklüktür. Yönü ve büyüklüğü ile ifade edilir. Dairesel hareket (veya çembersel hareket) yörüngesi çember olan bir harekettir. Cisim sürekli bir çember çizer. Bu cisme ivme kazandıran kuvvet merkezcil kuvvet olarak adlandırılır. Bu kuvvet ivmeyle aynı yönlü, yani merkeze doğrudur.
