Orman Şiirleri

Orman

Kestane, gürgen, palamut
Altı yaprak, üstü bulut
Gel sen burda derdi unut
Orman ne güzel, ne güzel
Dallar kol kola görünür
Yaprak yaprağa sürünür
Kışın karlara bürünür
Orman ne güzel, ne güzel

Tohumlar Fidana

Tohumlar fidana
Fidanlar ağaca
Ağaçlar ormana
Dönmeli yurdumda
Yuvadır kuşlara
Örtüdür toprağa
Can verir doğaya
Ormanlar yurdumda
Bir tek dal kırmadan
Ormansız kalmadan
Her insan bir fidan
Dikmeli yurdumda
Yuvadır kuşlara
Örtüdür toprağa
Can verir doğaya
Ormanlar yurdumda

Ormanımız

Aman ne iyi, ne iyi!

Orman ne iyi, ne iyi,

Gel burada sen, derdi unut.

Altı yaprak, üstü bulut.

Kestane, gürgen, palamut

Aman ne güzel, ne güzel!

Orman ne güzel, ne güzel,

Kışın karlara bürünür

Yaprak yaprağa sürünür,

Dallar kol kola görünür,

Aman ne büyük, ne büyük!

Orman ne büyük, ne büyük,

Açar yedi renk çiçekler,

Yavru ceylanlar emekler,

Ormanda kuşlar, böcekler,

Çamın, yaprağı dökülmez,

Gürgenin kolu bükülmez,

Ağaç dibinden sökülmez.

Orman ne canlı, ne canlı,

Aman ne canlı, ne canlı!

İzin vermeyiz kırmana,

Dayanamayız vurmana,

Baltayı sokma ormana,

Orman ne mutlu, ne mutlu,

Aman ne mutlu, ne mutlu!

Git, git sona varamazsın,

Kuşak olsan saramazsın,

Dalını koparamazsın,

Orman ne sonsuz, ne sonsuz,

Aman ne sonsuz, ne sonsuz!

İlhami Bekir Tez