İlk uygarlıkların hemen hemen hepsinde bir ‘yaşam ağacı” inancı vardır. Tabiatı, ağaçları, bitkileri besleyenin toprak olduğu düşünülüyordu. Buradan da, ‘yaşam ağacı”nı yılanların, yılanları da toprağın koruduğuna inanılıyordu. Yılanlar yaşamın ve sağlığın koruyucusu olarak görülüyor, onların bir takım doğaüstü fiziksel ve ruhsal güçlerinin olduğuna inanılıyordu. Ayrıca ‘yaşam ağacı” tarafından yılanlara ölümsüzlüğün sırrının öğretildiğine inanılarak, yılanların yılda birkaç kez deri değiştirmeleri, yani gençleşmeleri buna bağlanıyordu. Bugün tıpla ilgili, diş hekimliği, eczacılık, veteriner hekimlik gibi dalların hepsinin sembollerinin yılan olmasının kökeninde, insanların doğadan kopamamaları ve doğa Tanrılarına inandıkları zamanlardaki inanışları yatmaktadır.